Terapia z myo-inozytolem i D-chiro-inozytolem poprawia parametry endokrynologiczne i insulinooporność

Połączona terapia z myo-inozytolem i D-chiro-inozytolem poprawia parametry endokrynologiczne i insulinooporność u młodych kobiet z PCOS z nadwagą.

Abstrakt

Wprowadzenie. Oceniliśmy efekty terapii łączącej mio-inozytol (MI) i D-chiro-inozytol (DCI) u młodych kobiet z nadwagą dotkniętych zespołem policystycznych jajników (PCOS), charakteryzujących się oligo- lub brakiem jajeczkowania i hiperandrogenizmem, skorelowanym z insulinoopornością . Metody. Do badania włączono 46 pacjentów dotkniętych PCOS i losowo przydzieliliśmy ich do dwóch grup, A i B, leczonych odpowiednio zawałem mięśnia sercowego z DCI, w stosunku 40:1 lub placebo (kwas foliowy) przez 6 osób. miesięcy. Przeanalizowaliśmy zatem przed i po leczeniu FSH, LH, 17-beta-estradiol, globulinę wiążącą hormony płciowe, androstendion, wolny testosteron, siarczan dehydroepiandrosteronu, wskaźnik HOMA oraz glukozę i insulinę na czczo. Wyniki. Odnotowaliśmy statystycznie istotną redukcję LH, wolnego testosteronu, insuliny na czczo oraz wskaźnika HOMA tylko w grupie leczonej skojarzoną terapią MI plus DCI; u tych samych pacjentów zaobserwowaliśmy statystycznie istotny wzrost poziomu 17-beta-estradiolu. Wnioski. Terapia skojarzona MI plus DCI jest skuteczna w poprawie parametrów endokrynnych i metabolicznych u młodych, otyłych kobiet dotkniętych PCOS.