Terapia skojarzona myo-inozytol plus D-Chiro-inozytol, w proporcji fizjologicznej, zmniejsza ryzyko sercowo-naczyniowe poprzez poprawę profilu lipidowego u pacjentów z PCOS.
Abstrakt
Wstęp: U kobiet z zespołem policystycznych jajników (PCOS) występuje kilka czynników zwiększających ryzyko sercowo-naczyniowe, takie jak insulinooporność i dyslipidemia. Wykazano, że mio-inozytol i D-chiro-inozytol poprawiają insulinooporność, hiperandrogenizm i indukują owulację u kobiet z PCOS. Jednak ich wpływ na dyslipidemię jest mniej wyraźny. Celem niniejszego badania była ocena, czy terapia skojarzona mio-inozytolem i D-chiro-inozytolem (w fizjologicznym stosunku 40:1) poprawia profil metaboliczny, a tym samym zmniejsza ryzyko sercowo-naczyniowe u pacjentów z PCOS.
Pacjenci i metody: Do badania włączono 20 otyłych pacjentów z PCOS [BMI 33,7 ± 6 kg/m2 (średnia ± SD)]. Profil lipidowy oceniano poprzez pomiar cholesterolu całkowitego, LDL, HDL i triglicerydów przed i po 6 miesiącach leczenia terapią skojarzoną. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały zmiany w BMI, stosunku talii do bioder, procentowej zawartości tkanki tłuszczowej, HOMA-IR i ciśnieniu krwi.
Wyniki: Terapia skojarzona mio-inozytolem i D-chiro-inozytolem poprawiła poziom LDL (3,50 ± 0,8 mmol/l wobec, 3 ± 1,2 mmol/l p < 0,05), HDL (1,1 mmol/l ± 0,3 wobec 1,6 mmol/l ± 0,4 p < 0,05) i triglicerydów (2,3 ± 1,5 mmol/l wobec 1,75 ± 1,9 mmol/l p < 0,05). Ponadto zaobserwowano również znaczną poprawę w HOMA-IR.
Wnioski: Terapia skojarzona mio-inozytolem i D-chiro-inozytolem jest w stanie poprawić profil metaboliczny kobiet z PCOS, a tym samym zmniejszyć ryzyko sercowo-naczyniowe.