Uzasadnienie skojarzonego leczenia mio-inozytolem i D-chiro-inozytolem w zespole policystycznych jajników.
Abstrakt
PCOS jest jednym z najczęstszych zaburzeń endokrynologicznych dotykających kobiety i charakteryzuje się połączeniem hiperandrogenizmu, przewlekłego braku jajeczkowania i insulinooporności. Chociaż ostatnio poczyniono znaczne postępy w diagnostyce PCOS, optymalne leczenie niepłodności pozostaje do ustalenia. Udowodniono, że dwa izomery inozytolu, mio-inozytol (MI) i D-chiro-inozytol (DCI) są skuteczne w leczeniu PCOS, poprawiając insulinooporność, poziom androgenów w surowicy i wiele cech zespołu metabolicznego. Jednak sam DCI, głównie podawany w dużych dawkach, negatywnie wpływa na jakość oocytów, podczas gdy asocjacja MI/DCI, w połączeniu odtwarzającym stosunek fizjologiczny osocza (40:1), stanowi obiecującą alternatywę w osiąganiu lepszych wyników klinicznych. poprzez przeciwdziałanie PCOS zarówno na poziomie ogólnoustrojowym, jak i jajnikowym.